Η Θράκη λέγεται Μεγάλη Γη δικαιολογημένα γιατί τα σημεία οικολογικού και πολιτιστικού ενδιαφέροντος είναι πάρα πολλά. Επί πλέον, το μάτι του επισκέπτη μπορεί να περιπλανηθεί ανεμπόδιστα μέχρι τον ορίζοντα και πράγματι να του δημιουργηθεί η εντύπωση της απεραντοσύνης αυτής της γης.
Οι τρεις νομοί, με τις ιδιαιτερότητες τους, μας περιμένουν να τους εξερευνήσουμε, οποιαδήποτε εποχή του έτους επιλέξουμε. Εμείς επιλέξαμε το καλοκαίρι ώστε να χαρούμε και τα μπάνια μας στις εξαιρετικές παραλίες θαλασσών και ποταμών.
Η επιλογή μας να μείνουμε στην Κομοτηνή μας δίνει τη δυνατότητα της εύκολης και σχετικά σύντομης πρόσβασης και στους τρεις νομούς της Θράκης.
Οι τρεις πρωτεύουσες Ξάνθη, Κομοτηνή και Αλεξανδρούπολη συνδέονται μεταξύ τους με την Εγνατία οδό, όμως, εμείς επιλέξαμε για τις περισσότερες μετακινήσεις μας τους παλιούς οδικούς άξονες που μας φέρνουν σε επαφή με περισσότερα χωριά και τη φύση.
Το ταξίδι από την Αθήνα μέχρι την Κομοτηνή διαρκεί περίπου οκτώ ώρες με κάποιες ολιγόλεπτες στάσεις. Χρησιμοποιήσαμε τον αυτοκινητόδρομο Αιγαίου και στη συνέχεια την Εγνατία οδό.
Βασικό μειονέκτημα αυτής της επιλογής είναι τα πάμπολλα και ακριβότατα διόδια. Αν έχετε περισσότερο χρόνο να διαθέσετε μπορείτε να επιλέξετε εναλλακτικές οδικές διαδρομές, που προτείνονται και στο διαδίκτυο, ώστε να αποφύγετε μερικά διόδια.
Κομοτηνή
Η 1η μέρα του οδοιπορικού μας αναλώνεται αναγκαστικά στο ταξίδι. Έχουμε όμως ένα μικρό περιθώριο επαφής με την πόλη που θα μας φιλοξενήσει.
Η Κομοτηνή, η πρωτεύουσα του Νομού Ροδόπης, Γκιουλμουτζίνα, όπως λεγόταν στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, έχει μεταμορφωθεί την τελευταία δεκαετία σε σύγχρονη πόλη με μεγάλες πολυκατοικίες, χάνοντας κατά πολύ τον παραδοσιακό ανατολίτικο και θρακιώτικο χαρακτήρα της. Παρόλα αυτά, μπορούμε να δούμε ακόμη τα χαμηλά σπίτια με τον εξωτερικό μαντρότοιχο και τον εσωτερικό περίβολο, και τα παραδοσιακά αστικά σπίτια.
Σήμερα, θα αρκεστούμε σε μια βόλτα στην πλατεία της πόλης και ίσως σε ένα γεύμα στα ταβερνάκια πίσω από την πλατεία. Τα πλακόστρωτα στενοσόκακα καλυμμένα από πέργκολες με κληματαριές ή άλλα αναρριχώμενα, προσδίδουν απλότητα και γραφικότητα.
Ν. Έβρου
Η δεύτερη μέρα των διακοπών μας είναι αφιερωμένη στον νομό Έβρου, στο βορειότερο κομμάτι. Κάναμε στάσεις σε επιλεγμένα σημεία, τα οποία θεωρήσαμε ως τα πιο αντιπροσωπευτικά.
Επιλέξαμε το χωριό Μαράσια για να αρχίσουμε την περιήγηση μας στη Θράκη, στο σημείο όπου ενώνονται οι δύο ποταμοί που διατρέχουν τον νομό, ο Άρδας και ο Έβρος.
Λίγο νοτιότερα στο χωριό Καστανιές, όπου βρίσκεται και ένα από τα τελωνεία που μας οδηγουν στην Τουρκία, απολαύσαμε μια βόλτα παρόχθια του ποταμού Άρδα. Στον χώρο που είναι διαμορφωμένος για το περίφημο φεστιβάλ του Άρδα υπάρχει αναψυκτήριο αν χρειαζόμαστε ένα καφεδάκι.
Στο χωριό Ρίζια υπάρχει η οργανωμένη παραλία του Άρδα όπου μπορείτε να δροσιστείτε και να παίξετε beachvolleyball αν αντέχετε τέτοιες παγωμένες συγκινήσεις.
Η διαδρομή συνεχίζει προς τα νότια για να συναντήσουμε τη Ν. Βισσα, χωριό γνωστό για τα σκόρδα του και την αποικιακού τύπου αρχιτεκτονική του.
Η Ορεστιάδα είναι μια καινούργια πόλη με άψογη ρυμοτομία αλλά μικρής γραφικότητας.
Θα μας αποζημιώσει όμως το Διδυμότειχο, το οποίο είναι ένα σταυροδρόμι πολιτισμών, μόλις 2 χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Τουρκία. Η βόλτα στο κάστρο με τους 24 πύργους και τις σπηλιές του που έχουν χρησιμοποιηθεί και ως κατοικίες, στο τζαμί του 15ουαί., αλλά και στα στενά ανηφορικά σοκάκια της πόλης θα μας δώσει μια καλή γεύση από αυτό το συναπάντημα της βυζαντινής και της οθωμανικής περιόδου της πόλης.
Από το Διδυμότειχο υπάρχει ένας επαρχιακός δρόμος ο οποίος διανύει τον ορεινό όγκο της οροσειράς της Ροδόπης, που θα μας οδηγήσει μέσω του καταπληκτικού χωριού των Μεταξάδων στην Κομοτηνή μετά από δύο ωρών περίπου διαδρομή.
Ν. Ροδόπης
Η 3η μέρα περιλαμβάνει βόλτα στην Κομοτηνή το πρωί. Θα ξεκινήσουμε από μια αναζωογονητική βόλτα στο πολύ φροντισμένο δάσος της Νυμφαίας. Το οχυρό της Νυμφαίας ανήκει στο δίκτυο οχυρών που είχε δημιουργήσει ο Ιωάννης Μεταξάς, προκειμένου να προστατεύσει την χώρα από τον κίνδυνο των γειτόνων Βουλγάρων. Το οχυρό της Νυμφαίας είναι επισκέψιμο μόνο Κυριακη πρωί ή ημέρες αργιών.
Η δημοτική αγορά, τα σιδεραδικα και το περπάτημα στον κλασικό εμπορικό δρόμο της Ερμού είναι αρκετά για να πιάσουμε τον σφιγμό της πόλης. Φυσικά, δεν θα παραλείψουμε μια επίσκεψη στο νέο τζαμί το οποίο είναι πάντα ανοιχτό και φιλόξενο για τους επισκέπτες.
Μια μπουγάτσα από τον Ιερώνυμο και ένας καφές στο άλσος της αγ. Παρασκευής είναι ό τι πρέπει πριν να ξεκινήσουμε για τις παραλίες της Αρωγής και του Φαναρίου.
Ευτυχώς, έχουμε επιλογές μπάνιου για όλα τα γούστα και τα βαλαντια. Στο γραφικό λιμανάκι του Φαναρίου υπάρχει η ήσυχη δημοτική πλάζ με τις ψάθινες ομπρέλες και τρεχούμενο νερό, τα οποία χρησιμοποιείτε ελεύθερα. Αν προτιμάτε κάτι πιο κοσμικό και πολύβουο η γειτονική παραλία της Αρωγής διαθέτει πολλές επιλογές μαγαζιών και μουσικών.
Εξαιρετικό αξιοθέατο της περιοχής είναι οι λίμνες με μεγάλο οικολογικό ενδιαφέρον. Προκειμένου να τις απολαύσετε όλες, επιλέξτε διαφορετική διαδρομή πρόσβασης και αποχώρησης από το Φανάρι.
Φυσικά, το γραφικό λιμανάκι προσφέρεται για το βραδινό φαγητό μας.
ν. ροδόπης
Η 4η μέρα περιλαμβάνει επίσκεψη στην ενδοχώρα του ν. Ροδόπης, σε μέρη οικιστικού και οικολογικού ενδιαφέροντος.
Σάπες
Πρώτη στάση μας στην κωμόπολη των Σαπών .Είναι η ώρα για τη βαθιά βουτιά στην ιστορία, στον χρόνο και τον πολιτισμό. Αυτό το βάρος στην περιήγησή μας στη Θράκη θα μας το δώσει η στάση μας στις Σάπες. Σε αυτή τη μικρή αγροτική κωμόπολη συμπυκνώνεται η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας: από τους βαλκανικούς πολέμους μέχρι την κατάρρευση της πρώην σοβιετικής Ένωσης και την εγκατάσταση των ομογενών από τη Ρωσία. Πόσα επάλληλα στρώματα πολιτισμών και λαών έχει δεχτεί αυτή η γη!!! Σταυροδρόμι λοιπόν συνάντησης και συνύπαρξης όλων αυτών των ετερόκλητων στοιχείων είναι το εστιατόριο η Μέλισσα ή του Χασάν όπως το γνωρίζουν οι περισσότεροι.
Θα προχωρήσουμε βορειοανατολικά προς τα χωριά της Συκοραχης και της Κίρκης για να θαυμάσουμε τη φύση της Ροδόπης αλλά και τα εντυπωσιακά εγκαταλειμμένα μεταλλεία της Κίρκης. Για το μπάνιο μας θα κατευθυνθούμε προς τη φιλόξενη παραλία των Πετρωτων. Στη διαδρομή θαυμάζουμε τον βράχο των Πετρωτών και το μοναδικό στο είδος του δάσος μαύρης Πεύκης αποτελούμενο από δέντρα μινιατούρες. Περνάμε μέσα από το γραφικό ομώνυμο χωριό και φτάνουμε στην παραλία, την οποία θα εκτιμήσουν οι λάτρεις της ηρεμίας και της ησυχίας. Μια μικρή καντίνα μας παρέχει τα απαραίτητα για το μπάνιο μας, ενώ ο δήμος έχει φροντίσει για κοινόχρηστο τρεχούμενο νερό. Απολαύσαμε θάλασσα καθαρή, δροσερή, με εξαιρετικά ενδιαφέροντα βυθό. Η περιήγησή μας συνεχίζεται κατευθυνόμενοι στο παραδοσιακό χωριό της Μαρώνειας. Σπίτια που στο μεγαλύτερο μέρος τους έχουν κρατήσει τον παραδοσιακό μακεδονίτικο – θρακιώτικο αρχιτεκτονικό ρυθμο και τα κλασικά πλατάνια στο κέντρο του χωριού θα μας δώσουν μια αντιπροσωπευτική εικόνα του παλιού αστικού και εμπορικού αυτού κόμβου της Θράκης. Ένα ποτό στην οργανωμένη και πανέμορφη παραλία στις Καγγέλες και ένας ψαρομεζες στου Στράτου, στο γραφικότατο λιμανάκι του Αγ. Χαράλαμπου ολοκληρώνουν την ημέρα μας. Η επιστροφή στην Κομοτηνή μέσω του επαρχιακού δρόμου Μαρωνείας – Ξυλαγανής – Κομοτηνής διαρκεί περίπου μισή ώρα και μας δίνει τη δυνατότητα να απολαύσουμε έναν υπέροχο κάμπο και παραλίες στο θρακικό πέλαγος
Ν. Ξάνθης
Η 5η μέρα μας θα μας βρει στον τρίτο νομό της Θράκης με την ομώνυμη πρωτεύουσα, την Ξάνθη.Θα κατευθυνθούμε δυτικά μέσω της παλιάς εθνικής οδού που συνδέει την Κομοτηνή με την Ξάνθη ώστε να απολαύσουμε τη λιμνοθάλασσα της Βιστωνίδας το λιμανάκι του Πόρτο Λάγος και αν το θέλουμε να περπατήσουμε μέχρι το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.
Η Ξάνθη είναι η πόλη που μας γοητεύει για την γραφικότητα της, την καθαριότητα της, τους καλαίσθητους χώρους αναψυχής, διασκέδασης και εστίασης. Με λίγα λόγια η Ξάνθη συνδυάζει την παράδοση με την εξαιρετική παροχή υπηρεσιών. Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας με ένα καφέ έχοντας θέα στον ποταμό Κόσυνθο. Με αφετηρία το πάρκο νερού κυριολεκτικά χαθήκαμε στα δρομάκια της παλιάς πόλης . Μας έκαναν εντύπωση τα καλοδιατηρημένα σπίτια με τους υπέροχους κήπους. Μια ασυνήθιστη εμπειρία μας περίμενε κοντά στο λαογραφικό μουσείο, στην οποία δεν αντισταθήκαμε και έτσι, γνωρίσαμε το σπίτι της σκιάς και δεν το μετανιώσαμε καθόλου. Το ξανθιωτικο φαγητό φημίζεται όπως και οι καριοκες του Παπαπαρασκευά. Εμείς όμως είμαστε φανατικοί λάτρεις του παραδοσιακού καφενείου – ζαχαροπλαστείου η νέα Ελλάς όπου γευτήκαμε παραδοσιακά αρβανίτικα και τουρκικά γλυκά. Η Ξάνθη φημίζεται επίσης για τα πολυάριθμα Πομακοχώρια της οροσειράς της Ροδόπης. Η πρόσβαση πια είναι εύκολη και η φύση καταπληκτική. Εμείς μετά από μια σύντομη επίσκεψη στη Σμίνθη πήραμε τον δρόμο προς τα θρακικά Τέμπη. Το χωριό Τοξότες είναι η αφετηρία μας για να βρεθούμε στην υπέροχη και σχετικά πολυσύχναστη παραλία του Νέστου. Μοναδική εμπειρία η βουτιά στο ποτάμι. Ο πλους του ποταμού με φουσκωτές βάρκες , επίσης. μας φέρνει σε επαφή με τη φύση. Η μέρα μας κλείνει με μια βουτιά στην παραλία των Αβδήρων. Το ομώνυμο χωριό έχει συνδέσει το όνομά του με σημαντικούς πνευματικούς ανθρώπους της αρχαιότητας, όπως ο Δημόκριτος, ο Πρωταγόρας και ο Ιπποκράτης. για το βραδινό φαγητό μας επιλέξαμε το Κάνε στάση στον επαρχιακό δρόμο προς Αλεξανδρούπολη.
Ν.Έβρου
Η 6η ημέρα των διακοπών μας μας φέρνει ξανά στον ν. Έβρου. Αυτή τη φορά στο νοτιότερο τμήμα του, όπου έχουμε να θαυμάσουμε μέρη μοναδικού οικολογικού ενδιαφέροντος αλλά και τη μοναδική τοπική ιστορία δύο σημαντικών πόλεων, του Σουφλίου και της Αλεξανδρούπολης.
πριν ξεκινήσουμε τη σημερινή βόλτα μας καλό είναι να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά με το κέντρο ενημέρωσης του εθνικού πάρκου της δαδιάς για να πάρουμε σημαντικές πληροφορίες για την επίσκεψή μας. όπως και να έχει όμως καλό είναι να είμαστε στο πάρκο όσο το δυνατόν πιο νωρίς αν θέλουμε να δούμε τα άγρια πουλιά ή να περπατήσουμε μέσα στο δάσος
Ο δρόμος προς το Σουφλί είναι σχεδόν παράλληλος προς τον ποταμό Έβρο. Στα ανατολικά το μάτι πλανιέται στις όμορφες καλλιεργημένες πεδιάδες, μέχρι τις πυκνές συστάδες δέντρων, στις όχθες του ποταμού. Εκεί είναι το φυσικό σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Σουφλί
Η πρώτη μας στάση είναι στον πανέμορφο σιδηροδρομικό σταθμό του Σουφλίου, χτισμένο από το 1872, προκειμένου να καλύψει τις εμπορικές ανάγκες της ανερχόμενης τότε πόλης του μεταξιού.
Η περιπλάνησή μας μέσα στην πόλη θα μας επιτρέψει να δούμε αρκετά δείγματα της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής των θρακιώτικων σπιτιών, ενώ αρκετά οικήματα είναι σύγχρονα. Μοναδικής αρχιτεκτονικής ομορφιάς είναι τα κουκουλόσπιτα, οι οικοτεχνίες δηλαδή εκτροφής μεταξοσκωλήκων του 19ου αι, στα οποία τώρα πια έχει γίνει αλλαγή χρήσης. Το κουκουλόσπιτο του Κοκαλεση, αφού λειτούργησε από το 1850 ως το 1975 ως σηροτροφείο, μετατράπηκε σε ξενώνα.
Το μουσείο του μεταξιού
Αυτό το μουσείο είναι μοναδικό. Στεγάζεται σε ένα παλιό αρχοντικό ανακατασκευασμένο και σύγχρονο, ώστε να υποδεχτεί και τον πιο απαιτητικό επισκέπτη. Όμορφες προθήκες μας ταξιδεύουν στο χρόνο, στην ιστορία της παραγωγής του μεταξιού αλλά και του εργατικού κινήματος. Θα βρείτε την επίσημη ιστοσελίδα του εδώ.
Ένα καφεδάκι στο κέντρο της πόλης, στο παραδοσιακό χαρέτσι και φύγαμε για Αλεξανδρούπολη.
Αλεξανδρούπολη
Μια σύγχρονη πόλη με τον αέρα που της δίνει η θάλασσα. Νεανική φινέτσα. Όμορφα καφέ, μαγαζάκια που σε προκαλούν να γευτείς μεζέδες υπέροχοι πεζόδρομοι για βόλτες στις βιτρίνες.
Όμως το διαφορετικό της Αλεξανδρούπολης είναι η βόλτα στην παραλία. Βόλτα ωρών, όσο μας κάνει κέφι και παρέα με τους ομιλητικότατους γλάρους. Φυσικά θα δούμε το σήμα κατατεθέν της πόλης, τον φάρο της που στέκεται ψηλός και αγέρωχος από το 1850.
Είναι όμως ώρα για τη βαθιά βουτιά στην ιστορία, στον χρόνο και τον πολιτισμό. Αυτό το βάρος στην περιήγησή μας στη Θράκη θα μας το δώσει η στάση μας στις Σάπες. Σε αυτή τη μικρή αγροτική κωμόπολη συμπυκνώνεται η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας: από τους βαλκανικούς πολέμους μέχρι την κατάρρευση της πρώην σοβιετικής Ένωσης και την εγκατάσταση των ομογενών από τη Ρωσία. Πόσα επάλληλα στρώματα πολιτισμών και λαών έχει δεχτεί αυτή η γη!!! Σταυροδρόμι λοιπόν συνάντησης και συνύπαρξης όλων αυτών των ετερόκλητων στοιχείων είναι το εστιατόριο η μέλισσα ή του Χασάν όπως το λένε οι ντόπιοι.
Κομοτηνή
Η Κομοτηνή, η πρωτεύουσα του Νομού Ροδόπης, Γκιουλμουτζίνα, όπως λεγόταν στα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, έχει μεταμορφωθεί την τελευταία δεκαετία σε σύγχρονη πόλη με μεγάλες πολυκατοικίες, χάνοντας κατά πολύ τον παραδοσιακό ανατολίτικο χαρακτήρα της. Παρόλα αυτά, στην Κομοτηνή, μπορούμε να δούμε ακόμη τα χαμηλά σπίτια με τον εξωτερικό μαντρότοιχο και τον εσωτερικό περίβολο, και τα παραδοσιακά αστικά σπίτια.
Φυσικά, δε θα παραλείψουμε την επίσκεψη μας στην πολύχρωμη Δημοτική αγορά, το πολύβουο παζάρι και παραδοσιακούς εμπορικούς δρόμους.
Εκκλησίες, παλιές και καινούργιες, και τζαμιά συμπληρώνουν το ιστορικό παζλ της Κομοτηνής.
Θα τελειώσουμε το σύντομο οδοιπορικό μας στη Θράκη απολαμβάνοντας μεζέδες στο παντοπωλείο στο ρολόι, σιροπιαστά στου Νεντιμ, και πίνοντας καφεδάκι Κεκκερη.
Για το ταξίδι της επιστροφής και για κέρασμα στους φίλους μας θα εφοδιαστούμε με στραγάλια, αφράτα, σκληρά, πιπεράτα για όλα τα γούστα.
Η Θράκη μας υπόσχεται πολλές ακόμα φυσικές ομορφιές, και εμείς από τώρα οργανώνουμε την επόμενη απόδραση μας, την άνοιξη, στο Δέλτα του Έβρου και στους υπολοίπους βιότοπους της Θρακικής γης.
Δείτε επίσης άλλες εξωτερικές δραστηριότητες εδώ.
Η Αθανασία είναι Φιλόλογος Εκπαιδευτικός σε Δημόσιο σχολείο. Της αρέσουν οι βόλτες στην Αθήνα μαζί με τους μαθητές της για να uncoverthe ομορφιές της. Της αρέσουν επίσης τα ταξίδια με τους φίλους της και είναι αυτή που οργανώνει τα πάντα.
Απευθείας από Κομοτηνή η ανταποκρίτριά μας 🙂